In 1904 waren er twee partijen onder de erfgooiers, de oude en de nieuwe partij. De oude partij steunde het oude model waarbij het bestuur bestond uit de burgemeesters van de gooisce gemeente. De nieuwe partij vond dat met het afschaffen van de gekozen burgemeester en het aanwijzen door de rijksoverheid hun rechten als erfgooier niet of minder goed werden vertegenwoordigd. In 1904 was dit zo hoog opgelopen dat de oude partij de nieuwe partij weerde van de gemene gronden (meenten) en dit d.m.v. politie probeerde af te dwingen.