Sanatorium Bosch en Heide

Voordat snelwegen het Gooi doorsneden, werd de lucht hier geroemd vanwege haar zuiverheid. Dit had tot gevolg dat verschillende sanatoria hier neerstreken. Een ervan was Sanatorium Bosch en Heide gelegen nabij de grens met Laren. Voordat het gebouw gesloopt werd, deed het nog dienst als decor in de film Soldaat van Oranje.

4 reacties

  • Reactielink John Faber Geplaatst door John Faber vrijdag, 10 december 2021 23:23

    Werd Bosch en Heide na augustus 1953 een astmacentrum met J.E.C. Schook als geneesheer-directeur?

    Rapporteren
  • Reactielink Sander Geplaatst door Sander dinsdag, 07 april 2020 09:00

    Mijn opa H.J.Kon was hoofdverpleger van Bosch en Heide en woonde samen met mijn oma N.Kon-Wink in het huisje vooraan op het terrein. Als klein jongetje kwam ik er dagelijks en liep ik met mij oma door het inmiddels verlaten oord. Wel heb ik nog kunnen zwemmen en tennissen op het terrein.
    Jaren nadat het terrein was verkocht aan een projectontwikkelaar ( die overigens verschrikkelijk goed voor mijn oma nieuw onderdak heeft geregeld) begon mijn oma verhalen te vertellen over de oorlog.
    Bosch en Heide was inderdaad een onderduikadres.
    Als de Duitsers wel eens kwamen controleren dan hadden mijn oma die aan de poort de mensen ontving en mijn opa, die op Bosch en Heide zat bepaalde seinen afgesproken. Zo kon mijn opa de onderduikers snel tussen de vloeren van de verdiepingen verstoppen!
    Mijn oma heeft er nooit heel veel over verteld omdat ze het altijd heeft gezien als normale zaak dat je elkaar helpt in zware tijden.
    Maar als klein mannetje heb ook ik daar nog wel een hele mooie tijd gehad!!

    Rapporteren
  • Reactielink leah Cohen Geplaatst door leah Cohen maandag, 11 maart 2019 21:41

    Goedenavond, Ik was op zoek naar info waar mijn moeder onder gedoken heeft geweest. Ik wist dat het Laren N/H was en dat het met bos en duin te maken had. Ze was 4 jaar ongeveer. Ze leeft al heel lang niet meer. Nooit vertelde ze er over. De hele oorlog is ze daar geweest kreeg daar TBC in de rug wervels. Ze vertelde soms dat ze de hele oorlog kapucijners te eten kreeg. Haar naam was Lieneke Wolff. Ik heb mooi foto,s van haar. In haar gips bed. Een verhaal waar ik best vragen over heb. Ik ben de dochter van Lieneke Wolff en Shlomo Cohen.
    Beide zijn al heel lang niet meer in leven. Wel heeft dit mijn leven danig getekend. Mooi verhaal hier boven.
    Ik gebruik de naam Cohen eigenlijk nooit omdat ik weet hoe bang mijn ouders waren als dit bekend zou zijn. Alle vertrouwen was dan ook weg bij hun beide. Dus de naam Wolff is van mijn moeder. Zo ben ik ook ingeschreven. Ik ben wel trots op mijn naam. Ach ik kan wel een boek schrijven. Ik laat het hier even bij. Met een vriendelijke groet Leah

    Rapporteren
  • Reactielink aaldrik hermans Geplaatst door aaldrik hermans woensdag, 16 januari 2019 23:50

    Het herstellingsoord 'Bosch en Heide' werd vanaf zomer 1934 geleid door zuster J.C. Wallinga. Het oord maakte deel uit van de Stichting van de Noord-Hollandse vereniging 'Het Witte Kruis'. De opheffing van dit sanatorium voor t.b.c.- patiënten vond plaats in augustus 1953 (bron: De Bel 25-8-1953). Tijdens de Duitse bezetting was dit herstellingsoord een prima plek om onder te duiken i.v.m. eventueel besmettingsgevaar. Uit informatie van het Nederlands Beheersinstituut (collectie Nationaal Archief te Den Haag) blijkt dat hier ook het Duits joodse meisje Marianne Rosemarie Riess (*Breslau 20-11-1922) ondergedoken zat. Met hulp van zuster Wallinga overleefde deze 'verpleegster' hier de oorlog (NBI 2.09.16.12/149251 en 5546 t.n.v. Riess-Cohn).

    Rapporteren

Laat een reactie achter

Zorg ervoor dat u de verplichte (*) velden invult waar dit is aangegeven. HTML code is niet toegestaan.