Klaas Fernhout (1927-2006)

Naar aanleiding van het overlijden schreef pastoor Jan Willems het volgende:

Toen op 1 februari 2006 Klaas Fernhout (Bussummerweg 7) overleed, ging een kunstenaar van ons heen die een lang niet bij iedereen bekend dorpsgenoot was. Daarom willen we hem hier postuum nog een eerbewijs geven dat hij door zijn nalatenschap van een bijzonder groot aantal sfeervolle tekeningen zeker heeft verdiend. Klaas Fernhout werd in 1927 in Baarn geboren. Al op jonge leeftijd bleek dat hij aanleg had om te tekenen. Op zijn tiende jaar kreeg hij les van Rick Daamen en later ook van architect Berning uit Baarn.
Het was de bedoeling dat hij naar de Rijksnormaalschool in Amsterdam zou gaan om daar een gedegen beroepsopleiding te volgen want hij wilde tekenleraar worden. Maar daar stak de oorlog een stokje voor.

Ziekteperiode
Toen hij na de oorlog alsnog die opleiding wilde gaan volgen werd hij door een tbcbesmetting getroffen. Tijdens zijn verblijf in het sanatorium Hoog-Laren had hij alle tijd om zichzelf verder te bekwamen in het tekenen. Maar van een verdere gerichte opleiding is nooit meer iets gekomen. Wel heeft hij er zich steeds op toegelegd om zijn personen ook anatomisch zo nauwkeurig mogelijk weer te geven. Een werkzaam leven In de jaren vijftig heeft hij twee jaren als decorschilder maar vooral ook als ontwerper gewerkt bij de plateelfabriek ‘De Ram’ in Arnhem. Daarna vestigde hij zich in Blaricum waar hij op kamers ging wonen. Ook werd hij lid van de kunstenaarsvereniging ‘De Kring’ in Hilversum. Maar hij bleef hoofdzakelijk werken in de beslotenheid van zijn atelier zonder veel naar buiten te treden met zijn werk. Zodoende kwam het vele werk dat hij maakte maar zelden tevoorschijn. Vooral vrienden en kennissen liet hij ervan kennisnemen. Slechts enkele keren was er een tentoonstelling, zoals in het Blaricumse en Naardense raadhuis en in de leeszaal in Laren. In het jaar 2000 werd voor het laatst een selectie van zijn werk tentoongesteld bij de Plankeniers.

Een wandelende encyclopedie
Naast het tekenen las hij ook veel. Allerlei boeken van de grootste schrijvers van alle tijden hadden zijn aandacht. Dit maakte hem tot, wat zijn huisgenoot wel noemde, een wandelende encyclopedie, die in gezelschap in staat was tot het doceren over allerlei onderwerpen op het gebied van politiek en godsdienst. Zelf was hij een diepgelovig mens die al jong vanuit de protestantse kerk overging naar de katholieke. Hij zag het leven als een reis waarop je zoekend op weg bent naar je doel. Veel van zijn tekeningen laten dan ook mensen zien die gepakt en gezakt zijn en die kaarten en boeken lezen om daardoor de weg te vinden. Hij tekende graag mensen. Soms naar de werkelijkheid van echte modellen (portretten), maar ook in zijn fantasie of uit zijn herinnering. Ook kwamen religieuze onderwerpen aan de orde zoals de studies voor zijn ‘Kruisafname van Christus’ en tekeningen van het interieur of exterieur van kerkgebouwen en van mensen die daarin werkten.

Een bescheiden mens
Klaas Fernhout timmerde niet aan de weg. Hij leidde veeleer een wat teruggetrokken leven. Misschien is daardoor zijn oeuvre wel zo omvangrijk geworden. Daarom ook is nu na zijn dood de grote vraag wat er met zo’n rijke collectie aan tekeningen van hoge artistieke kwaliteit, uitgevoerd in potlood, rood krijt en houtskool en met de portretten in pastel en aquarel moet gebeuren. Misschien zou een kunsthistoricus er zich eens over moeten buigen om het een en ander te rubriceren en in een kunstarchief te deponeren. In ieder geval zou een expositie uit dit nagelaten werk een eerbewijs kunnen zijn aan deze bescheiden en eenvoudig geleefd hebbende dorpsgenoot.


Laat een reactie achter

Zorg ervoor dat u de verplichte (*) velden invult waar dit is aangegeven. HTML code is niet toegestaan.